İstanbul gittikçe azalan çığlıktır kulaklarımda
Sokaklarına körelmiş duygular siner
Ayak izleri silinir bir bir kalabalıkların
Gölgeler düşer düşlerime zamansız
Nisan yağmurları akar kirpiklerimden
İstanbul bulutlarından ağlar
Bulutları uzaklara yağar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
