Sen gülüyordun bir başkasına,
Ben içimden çökerken izliyordum seni.
Gözlerim seni izlerken parlıyordu,
Ama içimde karanlıklar büyüyordu.
Ne zaman gözlerin başkasında dursa,
Ben biraz daha eksiliyordum.
Bir tek seninle var sandım kendimi,
Ama sen her gülüşte beni yok ettin.
Sen gülerken ben yıkıldım,
Ama bunu da güzel sandım.
Çünkü aşk, bazen
En çok acıyı güzel gösterebiliyor.
Kayıt Tarihi : 8.7.2025 19:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!