Sen güle benzersin Şiiri - Ömer Çetinkaya

Seni methetmeye dilden acizim,
Seherde açılmış güle benzersin.
İfade'i meramımı arz ettim,
Bülbülü şeydada dile benzersin.

Zülfün yele verme seherde şöyle,
Derdim dermansızdır bakmanla böyle,
Sensiz yaşanırmı? Çekinme söyle,
Tariften de öte hala benzersin.

Bir kökte uzamış sarmaşık boyun,
Huri'ye örnektir endamın huyun,
Arı nektar almış çiçek bu deyin,
Oğulun yaptığı bala benzersin.

Nergis'te tomurcuk gül'de halesin,
Kırmızı karanfil beyaz lale'sin,
Denizde yokhamoz gün'de şulesin,
Bulut'tan huzmeli yola benzersin.

Haziranda atmış şafak gibisin,
Bal konmuş mercandan tabak gibisin,
Son arzum'da enson ramak gibisin,
Mutluluk bahşeden kola benzersin.

Çetinkaya över ama aslı bu,
Senden ayrı kaldığından yaslı bu,
Bakışın meltem dir endamın bir su,
Cenneti hak etmiş kula benzersin...