Sen ellerimden gittin.
Bir kuş gibi. böcek gibi.
Altında durdum gölge ağacım.
Yaprak yaprak düştün,düştün.
Sen bağrımdan kopup gittin.
Dönmeyen göçmen kuşlar gibi.
Sen beklediğim yaz gibi sıcak.
Ama bir serap kadar ırak.
Sen arzularımın beşiği.
Şimdi çok uzaksın.
Sen aşkımın nedeni ve sahibi.
Derin sulara gömülmüş gibisin.
Çık artık ortaya.
Tıpkı oltada balık gibi.
Sen kalbimin sahibisin.
Ben sahipsiz ve sensiz.
Sen unutulmaz bir aşksın.
Hiç bitmeyecek bir yol gibi.
Sen aslında benim kaderim.
Güldürmeyen, ağlatan biri.
Kayıt Tarihi : 14.12.2015 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/14/sen-guldurmeyen-aglatan-biri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!