Sen Güldüğünde Benim Göz Yaşım Damlıyord ...

Sen güldüğünde benim göz yaşım damlıyordu yere,
Ve yağan yağmurlara seslenirdim,
nereden geliyorsunuz diye...!
Rüzgarlarda kokunu arardım,
tutmak isterdim,
beynimin algılayabildiğince içimde....!
o akıl denilen şeyi terk etmeden önceydi,

sonrasında zaten farketmeze düştü hayat,
sonrasında her telefon meşgul,
her haber kara,
her geçen zaman ayrı bir yaraydı,

susmak ve düşünmek akılla olur,
aklı terkettiğime göre,
susmak.......!

yazmakla konuşmak aynı şeymi dir hakim bey,
susmaya halel getirir mi yazmalar,
ya bu yürekten dışarıya sızmalar,
bunlarda bozar mı abdestini hayatın!

ben vaz caymadım,
hayat vaz geçti benden,
lazım değilmişim demek ki,
bir an sorası oldum o halde neden,
nedensiz nedenlerin içerisinde
boğuluyordu hayat,
kendince sebepleri vardı herhal,
ne desem artık muhal hakim bey,

ben inanmam o hikayelere,
yalanlar la yazılmış bir sürü yalan,
kerem ile aslıymış,
mecun un leyla faslıymış,
daha ne kadar varsa,

ya züleyha,
o öylemi ya.................!

işte o nu okuduğum günden beridir yanar yüreğim,
ben Züleyha ya aşığım hakim bey,
belki Yusuf değilim ama,