Sen Güldüğünde Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Güldüğünde sen
Gün aydınlanacak aniden
Kahvem ısınacak elimde unuttuğum
Zamanın yelkovanı atacak durdurduğum
İlk kuşlar açacak kanatlarını
Renkler boyanacak yeniden
Deniz her zamankinden ışıltılı
Deniz her zamankinden mavi
Bir simit kokusu yayılacak fırından
Her zamankinden daha sıcak

Güldüğünde sen
Şehrin tüm çöpleri toplanmış
Tüm hayvanları doyurulmuş
Tüm çocukları avutulmuş olacak
Gökyüzünde hizalanmış bulutlar
Bir bahar müjdesi verecekler
Cemreler bekletilmeyecek
En çok üşümüşler önce görecek
İlk yeşilleri dallarda
İlk onlar ısınacak meltemle
Soğuk hiç olmayacak bir daha

Güldüğünde sen
Son kavga edilmiş
Son hesap görülmüş
Son hak verilmiş olacak sahibine
Bir şarkı söylenecek umutlu
Bir şiir okunacak güzelliğe
Bir dansa başlanacak kardeşçe
Sen güldüğünde gözyaşı ağlayacak
Küslükler son bulacak insanda
Ayrılıklar ayrılacak ayrılardan
Barışı kıskandıracak halayımız

Güldüğünde sen
Kırlar şehirlere gelecek bereketiyle
Nefesimde bir dağ havası
Göğsümde zirve serinliği
Ellerimde papatyalar açacak
Kollarımda,nergisler,çiğdemler
Bir bahçe olacağım sonra
Ve çiçeklerle sarılacağım sana
Sarılacağım ki yeniden gül diye
Ve sadece sen güldüğünde
İçimdeki dünyanın da güldüğünü
Bil diye...