Sen gözlerinle vurdun, ben şiirle direndim

kendimi kafi miktar zinde hiss ediyordum
sen gözlerinle vurdun ben şiirle direndim
engelli yolda bile kaygısız gidiyordum
sen sözlerinle vurdun ben kahırla direndim

kurtulmuyor yüreğim ıstırabdan ve gamdan
bırakmıyor tutacak yer kendinde bu şamdan
bir ışık bulamadım ne ateşden ne mumdan
sen közlerinle vurdun ben nehirle direndim

öyle zaman oldu ki takibe mecbur kaldım
dağ dedin dağa çıktım sonra denize daldım
umudumu gezdiğin mahallelere saldım
sen izlerinle vurdun ben şehirle direndim

ihtişamın çökertdi hisarımı burcumu
izin ver ödeyeyim yüreğime borcumu
sevdadan gıda almak her yiğidin harcı mı
sen tuzlarınla vurdun ben zehirle direndim

vuslat uzak düşünce yaşamak olur haram
bunu anlayabilen Kays, Vamık, Kamber, Kerem
Leyla, Azra, Aslı ve Zühre yaşarken dram
sen kızlarınla vurdun ben Tahir’le direndim.

talihim düz gitseydi gönlüme yetirirdi
beni de özlediğim menzile getirirdi
menzilden de güzeli yanında yatırırdı
sen dizlerinle vurdun ben sairle direndim

kıymet vermeden olmaz aşkın âlâ katına
sevenler sevilene hangi hakla tutuna
benim itirafımı dahil ettin bâtına
sen nazlarınla vurdun ben zâhirle direndim

mevsim zemheri mi ki bu ayaz neyin nesi
senden gelecek lütfun olmuşum divanesi
senin yolunda oldum derbeder numunesi
sen kozlarınla vurdun ben mühürle direndim

kavga gürültü yapıp çekişmek bir tehlike
pınarda durulmadan akışmak bir tehlike
Aydın için seninle bakışmak bir tehlike
SEN GÖZLERİNLE VURDUN
BEN ŞİİRLE DİRENDİM

22 Mayıs 2016, Erding / Almanya.