Sen Gönül Şiiri - Kemal Doğanay

Dut yemiş bülbül gibi ne susarsın sen gönül,
Daha dün kapılarda gelir diye bekledim.
Sebebini sormadan kin kusarsın sen gönül,
Belki de kıymetimi bilir diye bekledim.

Firavunlar Mısır’da her gece içiyordu
Endülüs’te kılıçlar ekinler biçiyordu
Bağdat'ın Kapısı’ndan Genç Osman geçiyordu,
Bizim Tekbir Marşı’nı çalır diye bekledim.

Kendini başka görme bizim gibi insansın
Varsın diğer insanlar bizi de dargın sansın
Türkmen Ocakları’nda varsın ateşler yansın,
Bu garibin gönlünü alır diye bekledim.

Çok Dua ediyorum Rabbim bağışla bizi!
Bize tuzak kuranın kör olsun iki gözü
Ben kalbime yazmışım söylediğin her sözü,
En sonunda benimle kalır diye bekledim.

Kemal DOĞANAY