Sen Gönlüme Tuzaktın Şiiri - Hamiye Gül

Ben ne ayaz kışlar gördüm;
Dertten kederden örülü.
Şafaklarımın afaklarının
Erkenden buz tuttuğu,
Gözlerimin yanıp tutuştuğu.
Ağlamaktan sıyrılamamıs,
Ağırlaşan gözlerimi gördüm.
Kaldırıp yüzüne bakamadığım,
Umutlarımla direndiğim
Nice kışlar gördüm sevdiceğim.
Uzaklarına sürülmüştüm hep,
O diyardan bu diyara sefilce,
Dolaştım acılarınla bir haylice,
Sana düşkün güçsüz halimle.
Ah be gülümün goncası!
Sen gönül kapıma tuzaktın.
Şu hayat dediğin var ya
Olmaz dedi, aşk bana uzaktı.
Mahsunluğum bir tek sanaydı,
O da daimiydi,hep susardı.
Ne kadar çok sevdin desen,
Halimden belli değil mi derdim.
Püsür oldu başıma beterin beteri,
Bu da geçecek elbet derken
Hayır, aşk asla es geçmedi...
Şimdi benliğime sarılmış gibi.