Sen gönlüm!
Hep düş tadında hisler beslerken,
Hayat katılığında adımlar neden?
Çık aklımdan savrul sonsuza.
Gitmeden geldiğin mecralarından.
Bak siyaha yenik düştü gözlerin.
Bakamazsın artık geceye, düşe.
Oysa, zifirdedir hülya.
Karanlıklar ağlar, gözlerden kalbe.
Hey gönlüm.
Sen ki, şiirden tüten bir tütsü kokusun,
Peri kanadında yeşerttirken düşlerin,
Saklama artık gündüzden, onun olsun hislerin.
Yere değsin gövden, toprak koksun içerin.
Yeşilde çiğlik, mavide dinginlik, morda açlık, eflatunda hiçlik.
Sar bedenimi, dalga köpüklü deniz.
Martı çığlıklı kıyı,
Yosun kokuşlu sahil.
Ben artık sendeyim,
İster gel kumlarıma, serinlet beni.
İster yağ düşlerime, nisan damlası gibi...
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kenan Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/10/sen-gonlum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!