Sen gonca güle aşık mısın bülbül

Dağ başında dertli dertli ötersin,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.
Ortalığı birbirine katarsın,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.

Sen öter iken kendinden geçersin,
Beni görsen yad eline kaçarsın.
Gökyüzüne havalanıp uçarsın,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.

Sevdiklerin gül atsa da seversin,
Aşıklar gülü tutsa da seversin.
Gülün dikeni batsa da seversin,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.

Gül olmasaydı acep sen nedersin?
Güle bakıp boynun eğip gidersin.
Gülü görmesen ahu zar edersin,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.

Yusuf dünya içinde bülbül benim,
Gülün rengi ile sararmış tenin.
Dertlerinin dermanı güldür senin,
Sen gonca güle aşık mısın bülbül.