Buralarda hala mevsim zemheri
Güneş yüzü görmedi
Sen gittiğinden beri
Yağan bütün karları
Odama taşıyorum
Cehenneme atsalar yinede
Üşüyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gittin...
Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
'Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim' diyecektim sana.
Konuşamadım...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
'Kal' dememi istedin mi?
Son bir kez 'seni seviyorum' dedin mi?
'Bekle beni döneceğim' diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...
Yürekten yazılmış şiiriniz çok güzel.
Tekrar tekrar okudum.
Senin serbest şiirlerinde harika ve yine güzel bir şiir Emek ve yüreğine sağlık diyorum
Beynimde takılı çengel
Büklüm büklüm buruyor
Acı kader tokatını suratıma vuruyor
www.mazlumzengin.com
Sevgili Kardeşim Ümran Tokmak
Çok güzel bir şiir olmuş. Tam Puan...
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz.
Zemherinin sona erip cemrelerin düşmesi dileklerimle tebrikler efendim.
Ah ah yine yüreğimizi delik deşik ettin Ümran Hanım zaten şu anda dokunsalar ağlayacağım (Oğlumu Askere gönderdim) şiirleriniz o kadar içten ve gerçek ki, diğerlerine her geçengün biraz daha fark atıyor sizden öğreneceğimiz pek çok şey var.
Saygı dolu selamlar
Gülay Oğuztürk
Gidenin arkasından hissedilenlerin nefi bir ifadesi..Tebrikler..
Son dizeler şiirin bütün mısralarını sanki içinde sindirmiş gibi. Final..final..harika olmuş.
saygılarımla..
yıllık iznimi kullandığım için sayfanıza uzun zamandır uğrayamadım.
güzel paylaşımlarda buluşmak dileğiyle...
sayın BÜYÜK ANNE acılarının farkındayım.ama dünyamız öyle kurulmuş. hep beraber gidilemiyor
geride kalanlar yaşamalı. yaşamanın gerektirdiği gibi yaşamalı. tabii ki, severek geçmiş bir ömür un utulmaz ama kimimiz ikinci bir ömür yaşamaya mecburuz.
Sen Gittiğinde
Buralarda hala mevsim zemheri
Güneş görmedi
Sen gittiğinden beri
Yağan bütün karları
Odama taşıyorum
Cehenneme atsalar yine de
Üşüyorum
Sarp kayalar dik yokuşlar la
Çevrili afakım
'Aşmak mı? ' işte buna hiç de
Kesmiyor aklım
Tırnağımla tutunup
Eşiyorum dişimle
Bin bir zahmet tırmanıp
Düşüyorum yeniden
Yolum yok yordamım yok
Bir adım ileriye
Kâbuslu gecelerin içimi tırmalayışı
senden kalan geriye
Güneş doğmaz, ay düşmez
Bulunduğum bu yerde
Hiç bir çare getirmiyor burda
Devalar derde
dans ediyor korkularım
baktığım her karede
Hala fitil işlemiyor bıraktığın
Yarada
Beynimde takılı çengel
Büklüm büklüm buruyor
Acı kader tokatını suratıma vuruyor
ben sensiz yapamıyorum,hadi gel!
Ümran TOPRAK
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta