Buralarda hala mevsim zemheri
Güneş yüzü görmedi
Sen gittiğinden beri
Yağan bütün karları
Odama taşıyorum
Cehenneme atsalar yinede
Üşüyorum
Sarp kayalar dik yokuşlar la
Çevrili afakım
'Aşmak mı? ' işte buna hiçte
Kesmiyor aklım
Tırnağımla tutunup dişimle
Eşiyorum
Bin bir zahmet tırmanıp yeniden
Düşüyorum
Yolum yok yordamım yok
Bir adım ileriye
Kâbuslu gecelerim senden kalan
Geriye
Güneş çavmaz ay düşmez
Bulunduğum bu yerde
Hiç bir çare getirmiyor burda
Devalar derde
Korkularım dans ediyor baktığım
Her karede
Hala fitil işlemiyor bıraktığın
Yarada
Beynimde takılı çengel
Büklüm büklüm buruyor
Acı kader tokatını suratıma vuruyor
Kayıt Tarihi : 1.9.2006 12:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümran Tokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/01/sen-gittinde.jpg)
Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
'Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim' diyecektim sana.
Konuşamadım...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
'Kal' dememi istedin mi?
Son bir kez 'seni seviyorum' dedin mi?
'Bekle beni döneceğim' diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...
Tekrar tekrar okudum.
Senin serbest şiirlerinde harika ve yine güzel bir şiir Emek ve yüreğine sağlık diyorum
Beynimde takılı çengel
Büklüm büklüm buruyor
Acı kader tokatını suratıma vuruyor
www.mazlumzengin.com
Sevgili Kardeşim Ümran Tokmak
Çok güzel bir şiir olmuş. Tam Puan...
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz.
TÜM YORUMLAR (14)