Sen Gittin Ya Şiiri - Emre Yıldız Karaman

Kaç pranga eskittim deli dolu gönlümde,
Dalgalandı mı deniz bir daha durulmuyor.
Senle olan mevzumu, mahşere bıraksam da,
Sanma ki bu dünyada, hesabı sorulmuyor.

Ey matemi gönlüme hece hece dolduran,
Bir bendim senin için gecelerce çıldıran,
Resmine bakıp bakıp kadehini kaldıran,
Bu sarhoşun sözüne hiç önem verilmiyor.

Anılar dert deryamda bir çırpıda batmakta,
Hayalinse gözümden usul usul gitmekte,
Zaman hızla geçiyor ömrümü tüketmekte,
Akrebe yelkovana, kelepçe vurulmuyor.

Sen içtiğim su idin, yediğim ekmek aştın,
Sen gecelere yıldız, gündüzlere güneştin,
Sen ki kal-u beladan beridir bana eştin,
Sensiz geçecek ömrün hayali kurulmuyor.

Sen gittin ya ardında sisli bir sahne kaldı,
Sen gittin deli gönlüm sevmeye köhne kaldı,
Gençliğimi çaldın yar alacağın ne kaldı?
Hiç mi için sızlayıp, yüreğin burulmuyor?

Bir ben mi bahtı kara bir ben mi yanan közüm,
Talihimin elinden gülmedi bir gün yüzüm,
Elveda yürek sızım, elveda iki gözüm,
Bu terk edişin sonu hayıra yorulmuyor.

Sevdalılar el ele çıktı bu aşk katına,
Bense hiç eremedim aşkın saltanatına,
Senden sonra sevgilim mutluluk vuslatına,
Koşa koşa gitsem de yine de varılmıyor.

30.07.2013 Salı (KARAMAN)