Kırlarda yeşeren taze kır çiçeklerine
Güzelliğini özdeş kılar uzatırdım ellerimi
Elimi tutarken bir buğu sarardı yüreğimi
Bir sevda perdesi örterdi gözlerimi
Mecnun gibi dolaşır akşamlardım
Sen gittin ya hasretin çağlayan dere misali
Sevgi selinde beni boğar sevdiğim
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
