Sen Gittin Ya… Şiiri - Tunahan Ermihan

Şimdi sen gittin ya…!
Adım sessiz lisanlarda
Mahzun kalmış garip aşıkların dilinde
Hasret sevdalısı olarak anılacak,
Belki kısa zaman sürecek sana hasretim
Kavuşacağız ama yinede
Geceleri ay dünyayı aydınlatmayacak sensiz
Ve ben şiirlerim de hep sensizliği anlatacağım
Bir zaman yağmurlar kesilecek topraklarımda
Kurak bir çöl iklimi hüküm sürecek
Ne bahar olan namını yaşayabileceğim
Nede baharında açan çiçeklerin hoş edasını

Şimdi sen gittin ya…!
Kulağım her daim telefon sesinde kalacak
Çalan her telefona belki sensindir diye
Daha bir umutla sarılacağım
Olmadığında yıkık bir viranda esen
Uğursuz rüzgarın sesi gibi çıkacak sesim
Kimseler anlam veremeyecek bu hüznüme
Ama sen her daim bileceksin
Ardında hasretinle yanan bir yürek olduğunu

Şimdi sen gittin ya…!
Ne güne başlamanın
Nede akşam yatağa girmenin keyfi olacak
Sensiz gözlerimi açacağım her sabahta
Umutlarım bulutların ardında
Sevinçlerim kavuşacağımız güne saklı kalacak
Ve ben her ağladığımda
Kimseler bilmeyecek her damlada adını sakladığımı

Şimdi sen gittin ya…!
Kavuşacağımız güne kadar
Tüm hayat manadan mahrum
Tüm güzellikler gölgelere mahkum kalacak