Bir daha hiç seni göremeyecekmişim gibi sanki her şey. Hayat yeniden sıradanlaşmaya başladı. Sen yoksun, ben mutsuzum. "Hoşça kal, kendine iyi bak." Oldu bana son sözün. Ne de kolay sana göre bunu söylemek. Oysa bırak hoşça kalmayı kendime bile bakamıyorum ben. Biliyordum ama bir gün seni göreceğimi, hayalimi gerçekleştireceğimi. Sana sımsıkı sarılacağımı biliyordum. Gözlerinin içine bakarak seni seviyorum demeyi hayal ettim ben, tekrar beni bırakıp gitmeni değil ki. Sen gittin ya her şey yarım kaldı burada. Ben yarım kaldım burada. Sarılacak bir dal arıyorum kendime, derdimi anlatacak insanlar. Medet ummuyorum kimseden çünkü biliyorum ki deva olamayacak derdime kimse. Sadece seni anlatınca yanımdaymış sın gibi oluyor, bir nebze de olsa mutlu oluyorum böylece. Bazen de çok çaresizliğe kapılıyorum. Böyle hayata takılı kalıyorum sanki ve koşup sana sarılmak istiyorum. Sana sarılınca her şeyin geçeceğine inanıyorum, başım da hiç bir dert olmayacak, her şey güzel olacak. Ama ne yapsam sarılamıyor um gittiğinden beri. Sen gittin ya, yanımda olmuyor kimse. Senin gibi olmuyor kimse, senin gibi sarılamıyor, senin gibi dokunamıyor kimse. Sevmek nasıl bir duygu? Seviyorum deyip çekip gitmek de sevgiye dahil mi? Peki ya yarı yolda bırakmak.. Yoksa, arkasında gözü yaşlı yolunu bekleyen birini bırakmak mıdır sevmek? Sen gittin ya sevdiğim, beni de götürdün yanında. Farkında değilsin belki ama ben hep senin yanındayım, sadece sarılamıyor um sana. Korkuyorum biliyor musun ya hiç gelmezsen, ya bir daha sana sarılamaz sam. Yokluğuna dayanırım da ya yokluğuna alışırsam.. Sen gittin ya güzelim hoşça kal orada ben olmayacağım kendine iyi bak.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta