Sen Gittin Ya! Şiiri - Kürşat Alper Acar

Bir destansı öyküydü sanki bizimkisi

Ellele tutuşupta geçirdiğimiz günler

Her defasında gizlice seviyordum gözlerini

Bir güneş bilirdi bir de ay

Her gün aklımdaydın haykırıyordum her defasında ismini

Ne zaman görsem seni yüreğimin bittiği andı

Hiç unutamıyorum gezip gördüğümüz yerleri

Bedenimden bir ter boşalırdı ayrılığı düşündüğüm vakit

Gidişinin olmayacağını düşünmeye çalışıyordum

Düşünemiyordum. Haklıymışım da bıraktın bu kalbi çekip gidip

Şimdi ağlıyorum işte boşalıyor sanki kan gibi yaşlar

Bilemezdim deli gibi seven yüreğinin ihanetini

Kelimeler yalanmış meğer, söyleyemedi gözler

Neden sevdin bir gün gidecek tin de beni

Neden kahırlara sürükledin tüm hayalleri

Oysa ki ne kadar da çok düşünüyorduk evlenmeyi

Birbirimizden kopmayacaktık hiç yemin etmiştik

Hadi beni düşünmedin hiç mi kıymeti yoktu islamiyetin

Dindar olsan ne yazar artık en büyük günahın terk edişin

Oysa ki unutmamıştım ben, her gün aklımdaydı anılar

Gidişinden bir ay sonraki unuttum deyişin var ya

Sanki bir bıçaktan da beter yüreğimi kesip atar

Söylesene bu gözlerim şimdi neden ağlar

Sana mı ağlar yoksa talihsiz kadere mi

Ölümden çok neyi düşünebilirim artık

Hani diyordum ya sana sensiz yaşayamam diye

Yalan değildi işte anla artık

Benim kadar kim sevecek seni

Benim okşadığım gibi kim okşayacak tenim kokan saçlarını

Benim baktığım gibi kim bakacak ayrılık dolu gözlerine

Benim tuttuğum gibi kim tutacak aşkımın izleri olan ellerine

Benim dürüst olduğum kadar kim dürüst olacak ismimin silindiğini sandığın yüreğine

Şimdi gittin ya sen

İnanmıyorum güvenmiyorum kimselere

Bitti dedin ya sen

Kavuşacağım ölüm kokan toprağa

Unuttum dedin ya sen

Öldüğüm de söyle bu sözleri mezarımın başında

Söyle söyleyebildiğin kadar tüm duygularını kolaysa

Çünkü biliyorum sende yaşayamayacaksın, iki elim yakan da