Sen gittin ya..!
Hafif esintilerde titreşen
Mum alevi gibiyim
Söndü-sönecek.
Sönsem herşey bitecek
Ama günden-güne erimek var ya
İşte bu dayanılmaz...
Sen gittin ya;
Ne yediğimiz o yemeğin tadı
Ne elimi belimi tutuşun
Ne de veda busen
Hiçbiri, inan hiçbiri
Doyuramadı beni...
Sen gittin ya;
O kalabalıkta yapayalnız bırakıp,
Çaresiz, şaşkın ve perişan
Yağmur yüklü bulutlar gibiyim
Gün boyu sağanak,
Gün boyu içimde fırtınalar...
05.06.2002
Ankara-Kızılay
Kayıt Tarihi : 13.5.2007 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sevgilim vardı, bir içim su. Birgün sudan bir sebeple Kızılayın göbeğinde bırakıp gitti. Dişlerimi sıktım eve kadar ve hüngür-hüngür ağladım. O kendini elbette biliyor, bende biliyorum bilmeyenler o'na şimde çok kızacaklar.Onu hala ne kadar çok sevdiğimi bir bilse (haberi yok olsa gidermiydi) koşar gelirdi. Eğer biliyorda gittiyse yazıklar olsun ona. Bir vesile bu şiiri okursan SARIGÜLÜM anla beni nasıl yıktığını.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!