Sen Gittin Ya! Şiiri - Zaimli

SEN GİTTİN YA!
Sokaklarda yalnız başıma,Şehrin
Akşamlarında yan yana yürüyorum.
Hüzün dolu yalnızlıklar arkadaşım.
Eylül hüznü var ellerimde bu akşam,
Buğulu bir gece,ben hiçliğe sarılırım.
Seni görür gözlerim,gölgeleri sen sanırım.
Şarkılar ile birlikte çoğalan anıları anarım.
sessiz, ıssız,kalbime seni arar seni sorarım.
Ne acelen vardı da gittin.yokluğuna öldüm bittim.
Ayrılık çok zor bıçak gibi batıyor,ömrüm bitiyor.
Mevsimler karıştı,yadımda kalan sadece eylül.
Bir kez kopmasın yaprak,.dalına tutunamıyor
Duyuyor seni uzaktan, kalbim seni unutamıyor.
Beni bıraktığın gibi değilim,dizimde derman yok.
Her şey özlem kokuyor,Korkunu ecele faydası yok.
bizden geriye kalanları toplasaydım.avunurdum.
Yaprak olup senin dalında Eylülde savruluyordum.
özleminle nefes alıyorum,bekliyorum bir köşede,
Hasretle sana gelecek o güzel günümü bekliyorum.