Sen gittin ya kapandı gönlüm bütün aşklara
Gözüme perde indi tüm suretler kap kara
Belki gelirsin diye bakıyorum yollara
Benden bıkıp bir başka aşkı buldun ne ara
Acımadan yok ettin içimdeki neşeyi
Bitmesin istiyordum ayrıldığın geceyi
Sen gittin ya geride boş bir beden bıraktın
Boynuma pınar diye kor pranglar taktın
Karşımda gülümseyen resimlerine baktım
Yıllardır terkettiğim bir sigarayı yaktım.
İlk nefeste nedense döndü başım ansızın
Bak gör eserini öldü gönül hırsızın
Yetmedi avutmaya kâr etmedi dumanlar
Bir umut dertlerimi belki kadehler anlar
Ne meyin tadı kalmış ne bu gönül avunur
Hala geleceğini bilmem neden savunur
Artık bir teselli vermiyor ki şişeler
Unuturum dedikçe dertlerimi eşeler
Odadaki dumana takıldı bir an gözüm
Ne söz kaldı tuttuğum, çiğnedi beni özüm
Ben bende değilmişim, her anım sende imiş
Anladım ki ayrılık ölümden beter şeymiş
Bak zalim, gör ve övün bu cansız eserinle
Ruh var belki, beden var, akıl her an seninle
Sen gittin ya ne neşe ne kederin farkı var
Yetmiyor be dumanlar, dünya artık bana dar
Ahhh son bir defa keşke görebilsem yüzünü
Belki de tüketirdim içimdeki hüzünü
Buymuş anladım şimdi kara sevda dediğin
Kara değil, kapkara bendeki, bilmediğin
Kapattım seni kötü anan her bir dudağı
Söz verdim sen olmuşsun gönlümün son durağı
Batman 20.10.2020
Mehmet Selim ToğlukKayıt Tarihi : 9.9.2022 02:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!