Sen Gittin Ya. Şiiri - Yunus Öndoğan

Sen gittin ya.
Buralarda böyle kaldım yaralı.
Garip bir kuş gibi bahtı karalı.
Ey can beni öylece bırakıp gittin.
Cehennemin zifiri köşelerine ittin.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.

Sen benim canımda candın.
Hep kanayan yaramdın.
Gözümün nuru,
Gönlümde sultandın.
Sen bana bir nefes.
Damarımda kandın.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.

Sensiz ben nefes alamıyorum.
Bu dünya gurbetinde kalamıyorum.
Hayatın yükünü kaldıramıyorum.
Ruhuma meşk aldıramıyorum.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.

Beni bırakıp da gittin böyle.
Ne yaparım ben sensiz şöyle?
Susmasana bir şeyler söyle.
Zaten yaralıyım.
Çeşme ciğerimi böyle.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.

Çaresiz düşmüşüm yaban ellere.
Şiir olup girmişim derlti gönüllere.
Düşmüşüm sulara,
Kapılmışım sellere.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.

Sen benim rehyanım.
Benim papatyam.
Senden sonra karardı bak dünyam.
Karabasana döndü hayalim, rüyam.
Ellerim boş kaldı.
Yalan oldu hülyam.
Sen gittin ya.
Gücendim artık bu dünyaya.