Sen Gittin Ya Şiiri - Afacan Dilekçi

Sen de alıp başını,
Çocukluk hatıralarınla tutunduğun,
Bir dağın eteğine,
Kırılmış ve incinmiş yüreğinle,
Ana kucağına,
Baba ocağına sığındın şimdi…
Sen gittin ya,
Burada her mevsim zemheri.
İçim üşüyor,
Uzun gecelerde yalnızlığımla
Ürküyorum…
Yokluğun darağacının gölgesi.
Her geçen gün
Biraz daha sensizleşmekten
Öyle hiçleştim ki,
Nefesi kesildi sözcüklerimin.
Çektim sensizliği,
Göğsüm yırtılıncaya kadar.
Hasretinin işkencesi,
Ruhumda izler bırakıyor acımasızca.
Ya şiirler…
Şiirler de terk eder mi insanı?