Sen gittin ya ,, Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

sen gittin ya
Neden hala seviyorum seni
Anlamıyorum
Sen gittin
İhanetin sarmalarını dolandın nefesime
Zehir zemberek sözlerin kanattı anılarımı
Kalbimin köşesine bıraktın hasretinin yangınlarını
Özlemlerimi, yarınlarımı
Hatta elimi kolumu kırdın
Gözyaşlarımın yanaklarıma akışıyla
Yüreğimi, sevdamı felç ettin
Ben sana ağlarken, sızlanırken
Mısralarıma karışıyordun
Sensizliğinin vurması titretiyordu
Dudağımı , kalemime dökülen kelimeleri
Bir türlü son noktayı koyamıyorum
Sen gittin ya arkana bakmadan
Ben senin arkadan baktım
Diz çöküp dualar ettim
Rüzgâr bıraktığın kırgın kırıntılarla ters esti
Hazan sarı yaprakları gibi hüzünleri doldurdun
Sevdama
Ama ben seni sevmeden geri durmadım
Giderken gözlerimi kapatmayı düşünmedim
Korktum kapatmaktan
Düşlerim, hayallerim sesiz kaldı
Talan oldu her şeyim
Sensizliğin
Sessiz kaldım çığlıklarım battı kursağıma
Yandım köz oldum bıraktıklarınla
Seni sevmekten geri kalmadım
Anlamadım bilmekte istemedim
Çünkü yetiyordu sensizliğin bana
Sensizliğin hatmilerle gece gündüz yaşıyordum
Başka bir şeyi düşünmedim
Ta ki
Evlendiğini duyuncaya kadar
Sendin son durağım biliyor musun?
Senle, sensiz güzeldi bu dünya
Ama dayanamadım
O dudaklarını başkasının öpme ihtimaline
Ellerini tutup yarınlara gemileri bırakmaya
Fazla gücüm yokmuş başkasıyla paylaşmaya
Paslandırdım kilitledim yüreğimi sevdamı
Ve seni
Düğün dernekle bitti o heyecan o rüya
Ne desem boş artık sindiremedim artık
Bende gidiyorum
Ama ben dönüşü olmayan sen, sensizliğin olmayan
Yola gidiyorum
Sana son kez diyeceğim
Seni seviyorum
Elveda
Mahmut ÇİÇEKDAĞI ANTALYA