Sen Gittin Ya Şiiri - Mehmet Zafer

Sen gittin ya ..!!
Başıboş bir aleve döndü yüreğim
Beni böyle umarsız bırakıp gittiğin bu şehri yakmak istedim
Hatıralar sağnak sağnak yağdı üzerime,yakamadım
Saçlarını dikti karşıma rüzgâr her sokağın köşesinde
Kokun yaladı yüzümü,hıçkırıklar birikti genzimde
Ağlayamadım..

Sen gittin ya..!!
Yalnızlık birikti bu şehrin kavşaklarında
Yolumu kestiler, gözlerime baktılar
Onlar da kızgındılar,kırgındılar sana ben kadar
Yalnızlığın çaresiz kaldığını
Ölümlerin yetmediğini gördüm
Gözleri doldu bulutların saçlarına bakarken
İçini döktü karanlıkların toprağına
Pencerelerimde perdelerin rengi kaçtı
Çömelip kaldım,yutkundum,haykıramadım..

Sen gittin ya…!!
Her seste sesini,her yaprakta duruşunu
Nereye yürüdüysem bakışını gördüm
Güneşe seninle baktım,yıldızlara sende yürüdüm
Gözlerimin değdiği yerde gözlerini gördüm
Bulutlar dağıldı,çöktü göğün mavisi
Titredim,sendeledim,hayalin gidiyordu
Tutunamadım..

Sen gittin ya ..!!
Güllerin yaprağı yıldızların ciğerine saplandı
Menekşelerin küllerinde dirildi alevden tapınaklar
Taş dolu yüreklerin lugatine yazıldı aşk
Ay arzı terketti,serseri bir kurşunla vuruldu güneş
Sevgiyi kum saatinin kırılan camlarında öldürdüler
Yolların ayrımında susturdum hüzne can veren ağıtları
Yolmak istedim hasretin saçlarını
Yolamadım …

Sen gittin ya ..!!
Canıma ateş düştü,yandığım halde acı çekti küllerim
Sonsuzluğun kapısına örülen taş duvarlar ağladı
Akşamların kırılgan tebessümleri dünyamı sarstı
Toprağımda tüttü hayalin
Seni soruyor her gelen
Adını anacağım anda kan sızdı tan yerinden
Kâfur gibi yayılan gözyaşlarımı yakmak istedim
Yakamadım...