Sen Gittin Ya Şiiri - Altan İlhan Arslan

Sen gittiğinden beri soğuk, terk edilmiş bir şehir havası var içimde.
Bakamıyorum hiç bir şeye, öyle sıcak ve yedi rengiyle gök kuşağının.
Alamıyorum tadını artık suyun, ekmeğin eski kokusu yok fırınlarda.
Dolaşmayı sevmiyorum artık, bir tesadüf olurda karşıma çıkmazsın.
Sen gittiğinden beri uğramıyorum sokağına, oturmuyorum parkta ki banka
Solumuyorum havasını şehrin kokun gelmeyecekse bana.
Getirmeyecekse seni, yollarını sevmiyorum bu şehrin.
Sen gittiğinden beri, yücesi olmayan bir dağ
Suyu akmayan bir ırmak gibiyim.
Sen başka bir şehirde benim olmayan toprağa basıyor, havayı soluyorsun!
Başka bir ocağın ateşinde belki sevdanı koyup mutluluk pişiriyorsun.
Yatağım çok soğuk, odam karanlık ve sessizlik içinde tüketiyorum zamanı.
En son tenine değmiş mendili, avucumda tutup sımsıkı!
Başımdaki ağrıya lanet ediyorum, ağladıkça sanki dünya çöküyor üstüme.
Kaç sigara yaktım bilmiyorum! Sayamadım
Uçup giden dumanına bakmayı seviyorum.
Sen gittin ya! Büfenin yüzü güldü sayemde
Ciğerlerim isyan etti, aklım gitti, şuurum bitti!
Bu şehir sensiz benide içinde çırıl çıplak, yapraksız, hayatsız!
Bir ağaç gibi sen gibi dün gibi ekip gitti.