Sen Gittin I Şiiri - Şair Ezher

Sen gittin…
Mabedim oldu isyan kuyularım.
Zaman dikenli tel etrafımda.
Ben çabaladıkça o kanatıyor.
kırık dökük yanlarım.
Umutlarım yaralı
Düşlerim sürgün.
Yokluğun kadar yaşlandım.
Özlediğim kadar yosun bağladım diplerde
Ben gelmek istedikçe sana
Hasretin kesti bileklerimi.
Oysa yoldun bana varıştın.
Aşımdın,suyumdun,hayattın.
Ama izini kaybettim sevgili.
Rüzgar getirmez oldu kokunu
Kuşlar söylemiyor nerdesin?
Yağmurlar kurak yüreğime faydasız.

Sen gittin..
Baharın soluğu kesildi
İklimlerim hep kış artık…
Buzdan bir heykelim,ayazlarında.
Eriyeceğimi bile bile
Yine de bekliyorum ecelim olacak güneşi.
Ben yokluğunun çıkmaz sokaklarında
yüreği kelepçeli mahkum,
Gülüşün, boğazıma dayalı keskin bıçak
Anla esaretin yordu,öldür artık..