Sen Gittin Diye Şiiri - Ahmet Şener

Yorganı başıma çekip ağladım
Yastığım ıslandı sen gittin diye
Kerışıp sellere akıp çağladım
Dereler seslendi sen gittin diye.

Kmiseye sokulup yanaşamadım
Yokluğuna çare danışamadım
Bir hıçkırık tuttu konuşamadım
Dillerim paslandı sen gittin diye.

Gönlümü gönlüne eşedemedim
Çetinmiş ayrılık başedemedim
Ev kurup odalar döşetemedim
Mekanım yaslandı sen gittin diye.

Bir ceylan avına yaptım girişim
Yay elimde kaldı koptu kirişim
Sardı dört yanımı kar boran hışım
Yollarım sislendi sen gittin diye.

Benimkide yürek ne taş ne demir
Mağrurlanmak niye aslımız çamur
Toz pembe hayalle başlayan ömür
Kederle süslendi sen gittin diye.

Şenerim ayrılık zordur çekilmez
El yarine yarim diye bakılmaz
Düşen yaprak dala geri takılmaz
Dallarım hislendi sen gittin diye.