Sen Gittin Ben Bittim Şiiri - Burcu Bir

Gittin…
Günden güne kısaldı gündüzlerim
Zoraki gülümsemelerim
Ölüme atılan birer çizik şimdi
Aldığım soluk
Son’a doğru atılan adımların en keskini
Bastığım yerden kesiliyor tabanlarım
Gelemiyorum kapalı gelişlerim
Gülüşlerin hançer darbesi
Biliyorum sen de üzülüyorsun benim gibi…

Gittin…
Ellerim çok çaresiz
Titremelerini özledim hücrelerimin
Dondum, öylece izledim hayatımdan geçişini
Kalbimin sıkışmışlığından yoruldum
Bir çağ yangını sardı
Mahşeri şimdi düşlerimin…

Gittin…
Gelişinden kısaydı gidişin ve kesin
Ve keskin
Gözlerime yerleştirdin
Yokluğunun, yoksunluğumun resmini
Açıp kapadıkça dökülecekler
Paramparça yeşili güllerimin…

Gittin…
Şakaklarımdan kanıyorum
Şah damarımdan sızıyor sellerin
Ben sensiz bir tufan oluyorum
Söndürdüm bütün çıraları
Yakıyorum harelerini gözlerimin

Gittin…
Bu şiir bitmez şimdi
Bu gece uzar
Ellerim kısalır sana uzanmaz
Gecelerim kanar ağarmaz
Gündüzlerimi kazar sinsi bir mezarcı
—Allah’ım bu çektiğim
Hangi günahımın harcı?

Gittin…
Daha dün değil miydi?
Gelebilme ihtimallerimi sergileyişim
Daha dün değil miydi?
Seninle doğmuştu güneşim
Daha dün değil miydi?
‘Yaşarken Seni! ’ yazdığım
Ben artık durmaksızın kanarım…

Gittin…
Canım çok acıyor
Canımsın dedim bir kere sana
Canımdan can alacağın gelmemişti hiç aklıma
Hiç bu kadar susmamıştı dilim
Gözbebeklerim yanıyor
Dirhem dirhem çekiliyor etlerim
Neleri götürdü gidişin
Kökleri üşüyor düşlerimin

Nelere gebe gidişin
Gerisini sen düşün!

19/20.07.2008 00:00 Bittim…

Sen gittin!
Ben düştüm kenarlarımdan...