Sen Gittin Ben Bittim Şiiri - Ayşe Manav

Gitmem demiştin yüreğinden.
Acılarıma;
Hayal kırıklığı eklemeyecektin,
Söz vermiştin,
Sonbaharda yaprakları dökülen
Bir ağaç gibi kalmayacaktım,
Yüreğime taş basıp,
İçimdeki hüznü yazmayacaktım.

Kara yaşlar dökülüyor şimdi göz bebeklerimden.
Hayallar; bulut gibi uçuştu bak,
Bağrımın en tepesinden,
Söyle; mutlu musun?
Sensin beni dipsiz okyanuslara iten,
Ellerim boş,
Gözlerim buz,
Silemem seni nefesimden.

Gitmem demiştin,
Söz vermiştin yüreğimden,
Yalan aşk masalıyla sendin başımı döndüren,
Zehrini boşaltan bir karadul gibi,
Sendin içimi kemiren,
Yavaş yavaş beni yok eden,
Öldüren,
Bitiren.

Gitmem demiştin yüreğinden,
Senden kalan isyankar gecelerden,
Bir sen kaldın düşlerimde ismimi heceleyen.
Yıldızlar kaydı sen giderken gökyüzünden,
Yüreğimin kıyıları dövüldü,
Çığlığımın şiddetinden,
Sen gittin bu rüya bitti,
Sen gittin ben bittim.