Sen gittin ben bittim Şiiri - Sevda Akar

O sabah her zaman ki gibi çıktın evden
Akşama dönecek miş gibi.
Bilseydim dönmeyeceğini gitmene izin verirmiydim.eve gelecektin akşama,
Doğru dürüst vedalaşma dık bile,
Bütün gün içimde bir sıkıntı vardı.
Zaman geçmek bilmiyordu.
Sesini duymak istedim.
Ama telefona gitmiyor du elim.
O arasın beni diyordum. senden bekledim.
Keşke arayıp son kez sesini duy saydım.
Gurur yapma saydım.
Bir ambulans sesi duydum.
Camdan evin karşısındaki hastaneye baktım.
İçimden o değildir,ona bir şey olmaz dedim.
Dönüş saatin yaklaşınca sevdiğin yemekleri yapmaya başladım.
Birden telefon çaldı.arayan kardeşin di.
Nerden bilebilirdim bana acı haber vereceğini
Abi mi aradım telefonu açmıyor dedi.yoldadir duymamıştır dedim.sonra bana panik yapma,abim kaza geçirmiş dedi inanmadım. Hemen koşarak hastaneye gittim.
Koşuyorum sanıyordum ama ayaklarım gitmiyor du.hep orada ufak tefek yaralarla,
Beni beklediğini düşündüm.taki seni kapı aralığından cansız görene kadar.
Seni bana göstermediler.kapıyı kilitle diler.
Yalvardım son kez göreyim elini tutayım.
O beni bırakıp gitmez dedim.sesimi duysa,
Açar gözlerini dedim dinleyemedim.
Seni bana göstermediler.oysa ki elini tutsam konuşsak bana geri dönecek tin.
Döndürmediler.cenaze aracına girdiğim de,
Sana dokunduğumda öptüğümde buz gibiydin.
Sana son kez sıcacık Ken dokunmadım.
Sen gittin ya ben bittim sevgili.
Mezarına toprağı ellerimle attım.
İncitmesinler seni diye,
Orada yağmurun altında yapayalnız bıraktım
Seni üşüdünmü sevgili?
Ben senin yerine üşüdüm.
Senden sonra beraber el ele gezdigimiz,
Sokaklarda hiç gezmedim.gezemedim.
Sevdiğin yemekleri yapmadım.
Aynı şehirde yaşayamadım.
Baktığım her yerde sen vardın.sen gittin ya,
Ben bittim sevgili.
Sen öldün toprak oldun.
Ben yaşayan bir ölü.
Sen gittin ya ben bittim sevgili......