Sen Gittin Artık. Şiiri - Oguzhan Oguz

Kimbilir; belki bir nefes kadar yakınsın
Belkide dağların ardında, deniz kenarında
Uçsuz bucaksız ummana karşı iyot koklamakta
Hayata sıkı sıkı sarılmaktasın.
Gidişinle bıraktığın yerde hala ismin var
Sıcaklığın da isminle beraber sözlerinde
Oysa sıkı bir dost olmuştuk seninle
Veya öyle sanmıştık
Ne desek boş artık
Hangi yönden estiyse rüzgar
Seninle birlikte götürmüş
İzlerini, sözlerini kahve tadında gözlerini
Gel artık desek ne mümkün
İsteseydin gelirdin
Yazardın yaşadıklarını
Sevinçlerini, üzüntülerini
Seninle birlikte sevinirdik
Ama duymazdın sesimizi
Belliki ağlardık seninle
Ama dokunamazdın gözyaşlarımıza
Hazan rüzgarı mendil olur
Silerdi gözyaşlarımızı
Boş verelim bunları
Anlamı kalmadı artık
Senle birlikte gittiler
Tıpkı sonbahar yağmurları gibi
Ne dalında yaprak kaldı
Ne yüreginde duyguları
Yaşadığın yerde yeşersin baharın
Umarım; sen hayat dolu,
Bir okadarda NEŞELİ
Kahve tadında gözleri
Unutmazsın değil mi?