Sen gittin... sensizlik benimle kaldı,
Yüzsüz konuk gibi gitmek bilmedi.
Sen gittin... gönlümü özlem, gam aldı,
Günler aya döndü, bitmek bilmedi...
***
Sen gittin... deyişti fasıllar bir bir,
Güya, bu yokluğa alıştım ben de.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta