Sen gittin... sensizlik benimle kaldı,
Yüzsüz konuk gibi gitmek bilmedi.
Sen gittin... gönlümü özlem, gam aldı,
Günler aya döndü, bitmek bilmedi...
***
Sen gittin... deyişti fasıllar bir bir,
Güya, bu yokluğa alıştım ben de.
Silip hayalleri satır be satır,
Ayakta kalmağa çalıştım ben de.
***
Sen gittin... gölgene dönmek, istedim,
Geçtiğin yolları geçebilmeyi.
Bitip tükenmeyen derman istedim,
Gamı damla damla içebilmeyi.
***
Sen gittin... göksümde bir aşk yarası,
Bana yoldaş oldu işte o günden.
Karıştı her şeyin rengi, sırası...
Bıktım seni alan kem talihimden.
***
Sen gittin... ölmedim, yaşadım, niye?
Yaşadım bir dilsiz şarkıcı gibi...
Aşkını gönlümde taşıdım, niye?
Sanki hayatımda hâlâ var gibi...
***
Sen gittin... elimden, bir şey gelmiyor?
Güya bu yokluğa alıştım bence...
Yine de, her defa kalbim titriyor
Sesine benzeyen ses işitince...
Afak Şıhlı
Türkçeye uyarlayan: Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 1.8.2016 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!