Sen gittin
Sustu bütün yeryüzü.
Söylenecek çok sözün vardı belki
Her sabah öfkeyle uyanışından
Anlıyordum gördüğünün kabus değil
ben olmadığımı
cümleler arasında sıkıştık seninle
aynı manaya gelen
farklı fiillerin kurbanıydık
düşünen öfkelerimizdi
savaşan gözlerimiz
o kadar çok konuşan vardı ki
susmak aşka düşmüştü.
Sonra yine bir sabah uyandım
Bütün sabahlara benzer bir sabah
Sen gittin yine
Sustu bütün yeryüzü…
13.04.09
Volkan TekinKayıt Tarihi : 13.4.2009 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Tekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/13/sen-gittin-99.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!