Sen gittin
İçimdeki sevgi döküldü yollara
Bıraktım kendimi kaldırımlara
Ağladım sensizliğime
Sen gittin
Karanlıklar sardı etrafımı
Korkular kuşattı bedenimi
Rehin verdim duygularımı
Sen gittin
Karlar yağdı hasretime
İçim üşüdü halime
Gelemedim bir türlü kendime
Sen gittin
Bulutlar kapladı varlığımı
Yağmurlar yağdı yalnızlığıma
Yığıldım sokağın ortasına
Sen gittin
Yapraklar döküldü üzerime
Umutsuzluk çöktü üstüme
Veda ettim toprağın üstüne
Sen gittin
Musalla taşı geldi gözlerimin hizasına
Bedenimi koydular tabutun ortasına
Uğurladılar hayatın sonuna
03 Ekim 2008
Hasan İsrâ Yıldırım
Kayıt Tarihi : 5.10.2008 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan İsrâ Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/05/sen-gittin-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!