Sen gittin,
Sen gittin ya anne, bir boşluk oldu yüreğimde.
Yüreğimdeki sevgi pınarları körlendi,
Taşa kesildi gönlüm,
Varlığımı varlığına adadım,
Gönlüm gönlüne odaklandı
Dudaklarım senin için duaya daldı….
Sen gittin,
Sen gittin ya anne, bahçendeki çiçekler bile hüzünlendi,
Hepsi sarardı soldu boynunu büküverdi,
Balkonda yemlediğin serçeler cıvıldaşmıyor artık,
Bahçedeki kumrular yok, yok artık sevişmiyorlar.
İstediğin renkte açtırdığın ortancalar var ya
Karaya döndüler artık adeta kurudular büzüşüverdiler,
O can dostun kedilerin yok,
Bilmem ki şimdi neredeler.
Sen gittin ya anne,
Cennet bahçesi evimiz,
Periler köşküne döndü, sessiz sakin kimsesiz.
Nereye baksam hüzün kokuyor
Yaşam çekilmiyor sensiz
Çekilmiyor be anne, çekilse de sensiz çok renksiz..
Sen gittin ya anne, yüreğim senden kopmadı düştüm peşine,
Seni kaybetmemek için dualar ettim rabbime
Buldum seni buldum ben anne,
Sanki ta yürekten vuruldum anne.
Türlü aletler takılmıştı bedenine,
Buz gibi bir odada boğulmuştun ilaç şişelerine.
Çare sunuyorlardı o nazik bedenine.
Aldım ellerini ellerime,
Gözlerimde yaş olsa da, belli edemem sana,
Akıtırım onları ben yüreğime,
Yüreğim hep seninle, sen varsın şu an sadece yüreğimde…
Gözlerim odaklandı tüm bedenine,
Saçlarına kar yağmıştı sanki
Hani o yetiştirdiğin pamuklar gibi.
Omuzların düşmüş,
Sanki dünyayı taşıyorsun üstünde.
Gözlerin yuvalarına kaçmıştı ama
Yine badem gibiler,
Ve konuşuyordular, damla, damla dökülüyordu sözler.
Sessizce uzanıyordu bedenin,
Bilmem bu muydu bizlerden uzaklaşma nedenin,
Ne olursan ol, sana bakmak görevim benim
Emrindedir, gönlüm, yüreğim, kişiliğim, benliğim benim,
Dön: ne olur anne,
Dön de yeniden yeşersin gönlüm,
Yeniden şenlersin dünyam, yüreğim…
Sen gittin ya anne,
Seni sormak için kapına gelen gelene,
Nasılda sahip olmuşsun bu kadar sevenine,
Sensizliğe ağlıyordu,
Fatma abla, Adalet teyze, Elife nine
Tüm dostların,
Çoluk çocuk yaşlı genç selam söylediler sana benimle,
Nöbet tutuyorlar adeta sokanın başında, kapının girişinde,
Merak içindeler, soruyorlar ne zaman gelecek diye
Çocukların, torunların dua ediyorlar iyileş diye
Yürekleri dayanamıyor artık sensizliğe..
Hadi topla kendini be anne,
Hadi topla kendini dönelim evimize,
Veresin bize dönüşünle,
Olasın rabbimizden bize en nadide hediye.
Öpücükler konduralım ellerine
Çiçek ol,gir gönüllerimize..
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 18:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!