Sen Gittin Şiiri - Secil Atasever

Ilık bir rüzgardı sanki gidişin...
Ne git diyebildim ne de kal...
Geride bıraktın yanan ateşin küllerini;
Ne bir beklentim kaldı ne de umudum...
Sen giderken zaten götürdün bütün beklentilerimi,
Yetim bir çocuk gibiyim sanki şimdi dünü olmayan...
Ben dünlerimi de yolladım ardından,
Benim ne dünüm ne bugünüm var artık...
Anla işte sen gittin, ama beni benden alıp da gittin...
Sen gittin, bütün şehrin ıssız sokaklarına çizdim seni,
Her köşe başına yazdım ismini...
Teslim ettim ben bu gece sensizliğe kendimi...
Bir gün daha bittim çünkü sen gittin...
Kapattım bütün ışıkları, taşıyamadın bu kalbin sevdasını
Kuşun kanadında uçurddun bütün umutlarımı;
Şimdi kayıp bir kent gibiyim çünkü sen gittin...