Sen gittin Şiiri - Muaz Kalaycı

Gittin…
Gözlerimi yeşile çalan gözlerine hapsettin
…ve gittin.
Ben karanlıkta kalmaya razıyken,
Sen kalbimin üzerine kapıları kilitledin.

Sen gittin…
Ben gitme diye yakarken gemileri,
Sen arkana bakmamayı tercih ettin.
Sen bilmezsin!
Nefesin kesilişi, gözlerin görmeyişi gibi bir şeydi gidişin.

Sen acımadan gittin.
Yararken kalbimi bin bir parçaya,
Sen sevgimi ateşe verdin.
Bittin.
Sen giderken,
Damlayan gözyaşlarımın tanelerine esir gittin.

Sen git…
Yıldızlar kayarken dallarından,
Bana yıldızlar bile şahit!

Sen git!
Arkana bile bakmadan giderken,
Bana gözlerin bile şahit!

Sen git…

***