Sen gittin Şiiri - Kemal Şanver

Güneşimi karanlık ettin
Hayatımı maf ettin
Beni hiçe saydın
Çöp gibi bir kenara atın
Sen gittiğin de ben ölmedimi

Karanlığıma güneş olmadın
Gözyaşıma bakmadın
Beni hiç düşünmedin
Arkamdan gülüp geçtin
Sen gittiğinde ben ölmedimi

Birkez bile düşünmedin
Bensiz nasıl yaşar demedin
Bir telefon bile etmedin
Beni sana soranlara küstün
Sen gittinde ben ölmedimi

Seni deliler gibi sevdim
Sensiz nasıl yaparım dedim
Gelirsin diye bekledim
Yolarında hasret türküleri dinledim
Her göçmen kuşu geldi geçti
Birtek sen gelmedin
Sen gittiğinde ben ölmedimi?

Bir anlık hata dedin
Habersizce çekip gittin
Arkana bile bakmadın
Beni görmezden geldin
Sen gittiğinde ben ölmedimi