Durdu dünya,söndü ışıklar
Birer birer kayboldu insanlar
Yalnız sessizlik kaldı geride
Bir de hayalin kaybolan bedenimde.
Saçlarında savruldum rüzgarlara
Gözlerinde düştüm uçurumlara.
Dinlemeyi severdim ama,garip
Sesinle vuruldum seslerin dünyasında.
Irmakların çağlayaşını gördüm gözyaşlarında,
Çocukların neşesi vardı kahkahalarında.
Ve sadece ellerine kavuştuğumda
Düşünmeye başlarım yaşadığımı dünyada.
Bir tabut görsem rüyamda
Birlikte ölmenin güzelliği gelir aklıma.
Ağlayan bir çocuk çıktığında karşıma
Hayallerim çarpar beynimin her bir noktasına.
Kadınlar,erkekler,çocuklar,sevgililer
Tüm yaşam seni çıkarır karşıma.
Hani bu şehrin her yerinde bir anımız var ya
Dolaşmamın sebebidir sokaklarda.
Bir taşta,camekanda ya da bulutlarda
Hatırlatacak bir şeyler bulurum seni bana.
Bazen en yaşanmaz,en boğuk tenhalarda
Bazen de en işlek caddede,kalabalığın arasında
Bak işte...Durdu dünya söndü ışıklar
Birer birer kayboldu hayatımdaki insanlar
Yalnız ürperten bir sessizlik kaldı geride
Bir de hayalin kaybolan benliğimde.
Bak işte...Bu bomboş şehrin sokaklarında
Hayalin eşlik ederken hep bana
Gözlerime kazıdığım bakışların var aklımda.
Ve yankısı adının,kalbim her çarptığında.
Kayıt Tarihi : 18.5.2006 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!