Sen gittin
umudum müebbet olana dek bekledim
kargalar etimden et koparırken
maskesi düşmüş bir korkuluk gibiydim
acımı hasretime sürttüm
körelen mutluluğum oldu
Sen gittin;
ben şiirler yazdım
dostlarla takıldım
insan içine çıktım bol bol
istemiye istemiye tanıştım güzellerle
aşık bir hayvandan
sosyal bir hayvana dönüştüm
Sen gittin
kendimle baş başalıktan kaçar oldum
ama inatlaşıp yakalattım kendimi
bile bile yalnızlığıma
Sen gittin
yarım kaldı
soframızda sevda
tenimde tuzun
eksik kaldı
razı olmadı yürek
senden başkasına
aslında artık sana da
Sen gittin
şaka gibi geldi gidişin bir anda
ama en sonunda yalan gibi geldi
her şeyin bana
Sen gittin
korktuğun için
ve
yenilmekten bıktığın için
ve
gücün yetmediği için
sen gittin
bir de baktın ki
ben zaten
oradan çoktan çok uzakta...
Eren Caglar Niron
2003
Ankara
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)