İçimde yaz yağmurunun ıslaklığı.
Bir ürkeklik, bir çekingenlik…
Sonbaharın acımasızlığı, sessizlik.
Nedenini bilmediğim ızdırabım, yokluk.
Dışarıda hiç bitmeyecek gibi yağan yağmur.
Senden öğrendi güneş saklıyor benden parıldayan gözlerini,
Senin gibi… Senin gibide açımasız.
Yazımı hayatımın son günleriymiş gibi sonbahara çevirdin.
Seyre daldığımda yıldızların yalnızlığı, boşluğu gibi kendimden ettin kendimi.
Beni bana teslim ettirdin yakamoz gecelerde kaybettim kendimi.
Kitaplar, yazılar, şiirler her şey her şey seni bana hatırlatan her şeyden nefret
Ediyorum seni bana hatırlatacak her şeyden nefret ediyorum
Mutlu musun şimdi bensiz?
Veysi Yılmaz
Kayıt Tarihi : 20.12.2005 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysi Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/20/sen-gittin-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!