Sen gittin Şiiri - Kamil Küpeli

Ne güzeldir şimdi
dağların dinginliği
ağaç gölgeleri serin
soğuk ve berrak kayadibi suları
ırgalanan kurumuş ekin başakları
bahçelerde fısıldaşan yapraklar
akşam kızıllığı kapılarda
gün batarken
yüzün yansıyordur geceye
yıldız kaymaları gibi
gökten hafif bulutlar
saçlarından çalınmış ayışı
sen gittin
derin bir vadidir kalbim
gözlerin çiçeklenir
özlem yamaçlarında
her iklim yeşildir
içimdeki hasret
ne yüce dağlara benzer
ne ekilmiş ovalara
boynu bükük çocuk beklemesi
gelmemeye alışmışlık
ve özledikce çoğalan
hasretler ekilmiş
bir sevda tarlasıdır kalbim
senin dağlarına
yaslandım yorgun ve umut
içimde kor kor sesiz ateş
dokun haylaz sevmelerime
çığ yürüsün
kalbinin yükseklerinden
Sönsün
hergün harlanan bu ateş.