Sen gittin Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Sen gittin

Sen gittin ağaçlar kurudu
rüzgar deli deli esti
gönlümde kuraklık başladı
sen gittin
yer yerinden oynadı kalbimde

"ama ben seni çok
ben seni çook sevdim
benimki kalbine sürgün"

"hep yanımda kal
gecemde ol diye
ben
yalvardım hep Tanrı'ya sen diye
ah benimle kal yanımda ol diye"

savaş çıktı içimde yenildim
kendim kendimi yendim
kendimi yendim

içimde seferberlik başladı
terketti herkes şehri

yolcularr
oralardan buralara
buralardan oralara
gidip gidip döndüler

sen gittin
kuşlar da beni terketti
canıma yetti
şimdiden özledim seni

27/Temmuz/2013/Cumartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel