Sen gittin, ardından bakmak kaldı bana,
Hicran selleriyle akmak kaldı bana.
Bir kor ateş gibi yakan hasretinle,
Gönlümü dağlayıp yakmak kaldı bana.
Sensiz dünya zindan, soframda aş zehir,
Artık ne lezzet, ne damak kaldı bana.
Firakın narıyla hülyalara dalıp,
Hep gizli gizli ağlamak kaldı bana.
Sensiz sevinçlerden ne bir dem haz duymak,
Ne de bir teselli almak kaldı bana.
Yaşlı gözlerle, simsiyah ufka bakıp,
Devasız dertlere dalmak kaldı bana.
Son demi sararmış güz yapraklarıyla,
Ruhumu rüzgara salmak kaldı bana.
(29.10.1997)
Mehmet Özden BiçerKayıt Tarihi : 22.11.2012 09:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)