Sen Gittin Şiiri - Fatma Duman Aydın

Gül rengiyle döküldün tane tane
gözlerimden nar'casına

seni ben sinemde büyüttüm
ellerden uzak
kendi giz'imi yakarcasına

sen gittin
başını alıp buz kesiği sancıya
iğreti bedduaların kanadında
mavi boşluğa firarcasına

bir Aralık sabahı gümüş camların ardından
süzülüp akarcasına
dalını terkeden serçenin buz mevsiminde
kıtır kırıntı ararcasına

terk ettin bir hışımla
seni mi
beni mi
kimin kimini
yürekleri tam ortadan yararcasına

sen gittin ya
dudaklarım küs yüzyıllarcasına
asılı kaldı yüzüm ağlar/casına...

___/Fatma Duman Aydın
Sözden Saza