Sen gittin;
Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanoz içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış giysiler öksüz kaldı.
Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar sustu. Tabaklar, kaşıklar, çatallar yetim kaldı.
Sen gittin;
Saksıların suyu unutuldu. O, teki kalmış bardağın bile anlamı yok artık.
Balkon sessiz, koridor kimsesiz, sen gittin meğer seninle beraber ne çok kişi gitti ardından:
Bir temizlikçi,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta