Sen gittin ya bir tek anılar takip etmekten vazgeçmedi beni, arkamdan hep gölgemle beraber geldiler..
Gittiğim her yerde taşıyordum seni bir çanta gibi aklımın bir yerinde seni..
Elim üşüdüğünde, elin elimde hayal ederdim hep... Ya şimdi ki hayalin ne peki?
Seni hangi güzel satıra sığdırabileceğim bir şiir bile bilmiyorum.
Simitçi geçiyor yanımdan sonra bir sana bir bana alıyorum simiti onlar bile ayrı kalamazken ya biz ?
Bir fincan kahve içiyorum sonra kalbinin ısıttığı Ankara ayazından sesleniyorum yokluğuna... nerdesin ?
Yanmış bir kalp kokusu alıyorum, en keskininden burnuma geliyor sonra sana yanarken yaktıklarımın arasında kalbimin olduğunu anlayıp susuyorum... aramaktan vazgeçiyorum... nerden geldiğini kokunun..
Kayıt Tarihi : 15.9.2017 20:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!