SEN GİTTİN
Sen gittin, gittiğin an, gece ve hicran kaldı,
Baharı hoştu aşkın, kimsesiz güzü kaldı.
Sen gittin, “yar” dediğin, yarine hasret kaldı,
Gönül tahtı boş kaldı, yerinde yare kaldı.
Sen gittin, bugün bitti, yarın bitti, dün kaldı,
Mazisi hoştu aşkın, kimsesiz ati kaldı.
Sen gittin, kulaklarım tokmak sesinde kaldı,
Çeşmini göremeyen buğulu gözler kaldı.
Sen gittin, umut bitti, ben bittim, meçhul kaldı,
Güftesi hoştu aşkın, bestesi yalnız kaldı.
Sen gittin, yollarında, izlerinde can kaldı,
Tenine değen meltem yokluğa bican kaldı.
Sen gittin, yollar bitti, yarim gitti, yar kaldı,
Narı hoştu aşkın, bendimi yakan kor kaldı.
Sen gittin, gittiğin yer bu kula sıla kaldı,
Gülüşün derman idi, derdim dermansız kaldı.
Sen geldin, gece bitti, güneş doğdu, gün kaldı,
Çilesi hoştu aşkın, manasız lafzı kaldı.
Kayıt Tarihi : 4.12.2009 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!